Irkuck jest miastem turystycznym, więc znaleźć w nim można wiele kawiarni i restauracji, szczególnie w centrum. Charakterystyczną cechą Irkucka jest ogromna liczba „poznych” – stołówek, w których głównym daniem w menu są „pozy”. Dla ucha nie-syberyjskiego mieszkańca brzmi to zabawnie. Pozy są elementem kulinarnego skarbu Irkucka, na który każdy może sobie pozwolić.
Pozy (po buriacku buuzy) to, mówiąc najogólniej, duże pierogi, podobne do gruzińskich chinkali. Na czubku pieroga powinien znajdować się mały okrągły otwór. Nadzienie-mięso, koniecznie z bulionem. A gotowane, oczywiście, na parze. Czas gotowania poz wynosi około 15-30 minut, więc należy być cierpliwym.
Podczas wykopalisk w osadach Hunów znaleziono duże gliniane garnki przystosowane do gotowania potraw na parze. Istnieje wersja, że pozy w Buriacji są spożywane już od czasów azjatyckich Hunów, czyli od II wieku p.n.e. Pozy (buuzy) swoim wyglądem przypominają buriacką jurtę. Ten sam okrągły kształt, ten sam otwór na dachu. Istnieje nawet pewien rytuał ich jedzenia. Najpierw należy odgryźć spodnią część buuzy i “otworzyć drzwi”, wdychać ciepło “paleniska ” (ciepło wewnętrznej pary), a następnie, po wypiciu gorącego bulionu z wewnątrz, zjeść pozostałą część.
Bardzo smaczne, syte, niedrogie pozy we wszystkich punktach są tej samej wielkości i są przygotowywane według tego samego przepisu.. Dla przeciętnego człowieka trzy pozy wystarczą. Jeśli najdzie ochota, można spałaszować więcej, ale to już nie będzie tak samo przyjemne..
Jak prawidłowo jeść pozy? Wewnątrz pozy znajduje się bulion (niektórzy nazywają go sokiem) i należy go wypić. Jest pyszny, ale bardzo gorący. Pozy są spożywane przy pomocy rąk. To nie tylko tradycja, ale jest to także wygodne. Chwytamy pozę palcem wskazującym i środkowym od dołu. Jeśli jest za gorąca lepiej poczekać lub spróbować innej, ponieważ utrzymanie jej bez przerwy będzie trwało co najwyżej piętnaście sekund. Odchylamy pozę lekko od siebie, jak talerz zupy i odgryzamy mały kawałek ciasta w pobliżu dolnej krawędzi, aby uzyskać otwór na bulion. Wypijamy cały bulion, ale uwaga, jest on bardzo gorący. Pozę można następnie umieścić na talerzu i zjeść jak pasztecik. Oczywiście kelner poda widelec z nożem, aby gość sam zdecydował, jak mu wygodniej jeść . Zdecydujcie sami: zrezygnować z bulionu lub użyć sztućców dopiero po wypiciu bulionu, wtedy jednak nie doświadczycie prawdziwego smaku pozy.
“Poznaja” na Kanadzawy, kawiarnia.
Przytulne miejsce, swobodna atmosfera, odpowiednie dla dzieci. Bardzo smacznie i niedrogo. Znajduje się w centrum przy skwerze imienia Kirowa przy ulicy Suche Batora.
“Poznaja 38”, kawiarnia
Sieć poznych w całym Irkucku. Najczęściej odwiedzane są dwa filie: przy ulicy Czerwonego Powstania 9A (w pobliżu dzielnicy 130) i przy ulicy partyzanckiej 102 (w pobliżu kina “Barguzin”). Na Partyzanckiej -mała kawiarnia z kilkoma stolikami i jednorazowymi naczyniami. Asortyment obejmuje dania główne, ceny są takie same, pozy smakują nie gorzej niż w centralnym oddziale. Na ulicy Czerwonego Powstania – duża kawiarnia, wiele stolików, obsługują kelnerzy. Dość szybko przynoszą pozy.
“Opera”, kawiarnia
Kawiarnia w menu ma “rodzynkę”: zestaw buuz “mix” z nadzieniem z indyka, z czarnym ciastem, z pikantnymi przyprawami. W sumie 6 opcji. Zawiera po jednym kawałku z każdego.
‘’Bajkał Love’’ kawiarnia
Mała przytulna kawiarnia na jednej z głównych ulic miasta. Ładne wnętrze. Lokal jest reklamowany jako kawiarnia kuchni syberyjskiej. Menu jest małe i w całości umieszczone na ścianie za kasą: zupy, pierogi, kluski, pozy (tutaj są one oznaczone wyłącznie w języku buriackim, tj. buuzy), kilka sałatek i deserów, napoje.
